بررسی تجزیه بیولوژیکی تولوئن در راکتور رشد سوسپانسیون حاوی باکتری سودوموناس پوتیدا

تولوین یکی از رایج ترین ترکیب آلی فرار است. مواجهه طولانی مدت با آن منجربه اثرات سوء سلامتی می شود. بیوفیلتراسیون یکی از روش های کنترل آلاینده های آلی هوا است. در این مطالعه باکتری سودوموناس پوتیدا با قابلیت تخریب هیدروکربن انتخاب و توانایی آن در تجزیه بیولوژیکی تولوین مورد بررسی قرار گرفت.

آزمایشات به دو شیوه، در دو روز و به مدت پنج ساعت انجام شد. هر شیوه شامل سه راکتور نمونه (A، B، C) و یک راکتور شاهد (D) بود. در شیوه اول مقدار باکتری در راکتورهای نمونه 5/0، 1 و 2 مک فارلند و میزان تزریق تولوین به راکتورها یکسان (5/0 میکرولیتر) و در شیوه دوم، میزان تزریق تولوین به راکتورهای نمونه 5/0، 1 و 5/1 میکرولیتر و نیز 5/1 میکرولیتر در راکتور شاهد و مقدار باکتری در آنها یکسان (1 مک فارلند) بود. نمونه های گازی تولوین و نیز CO2 به صورت دوره ای آنالیز شد.

در شیوه اول تجزیه تولوین بین سه راکتور اختلاف معنی داری داشت (002/0=p-value). نتایج شیوه دوم نیز بین سه راکتور اختلاف معنی دار داشت (001/0>p-value). تجزیه تولوین در دو شیوه نیز با هم اختلاف معنی داری داشت (232/0=p-value). مقدار تولید CO2 در شیوه دوم (003/0=p-value) و شیوه اول (001/0>p-value) اختلاف معنی دار داشت ولی در مقایسه دو شیوه باهم اختلاف معنی داری مشاهده نشد(15/0=p-value).

افزایش غلظت باکتری در راکتورهای رشد منجر به افزایش تجزیه تولوین در زمان کوتاه تری می شود ولی افزایش تولوین در راکتورهای رشد با روند تجزیه بیولوژیکی اثر همسو ندارد.