اثر مواجه مکرر فرمالدئید بر یادگیری، حافظه فضایی و رفتارهای شبه اضطرابی و وسواس در مدل حیوانی موش صحرایی

فرمالدهید یک ماده ی آلی فرار است که در صنعت و پزشکی کاربرد فراوان دارد. طبق برخی مطالعات، فرمالدهید توان ورود به مغز را داشته و می تواند منجر به عوارض عصبی و اختلالات مربوط به حافظه و یادگیری شود. بعضی مطالعات نیز نشان داده اند که فرمالدهید در پروسه بیماری آلزایمر نقش دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر فرمالدهید بر حافظه ی فضایی، میزان اضطراب و وسواس در موش صحرایی بود. بدین منظور 24 سر رت بالغ نژاد ویستار به چهار گروه شامل: 1-گروه کنترل، 2-گروه دریافت کننده ی فرمالدهید به مقدار ppm1، 3- گروه دریافت کننده ی فرمالدهید به مقدار ppm2، و 4-گروه دریافت کننده ی فرمالدهید به مقدار ppm3 تقسیم شدند. گروه های تحت درمان هفت روز متوالی و روزانه شش ساعت مورد مواجهه با فرمالدهید قرار گرفتند. پس از اتمام دوره ی مواجهه و دوره های آموزش و تمرین، تست های رفتاری Open Field و ماز آبی موریس انجام شده و داده ها ثبت و آنالیز شد.. در آزمون ماز آبی موریس، با افزایش دوز فرمالدهید، زمان رسیدن به محل سکوی پنهان و میزان حضور در ربع مخالف سکو افزایش، و مدت زمان حضور در بخش SE  و تعداد دفعات ورود به آن کاهش یافت. در آزمون Open Field، مواجهه با فرمالدهید موجب افزایش معنی دار تعداد عبور از خطوط و رفتار نظافت و کاهش حرکت بلند شدن روی پاهای عقبی شد (P<0/05). با توجه به یافته های مطالعه ی حاضر، مواجهه با فرمالدهید استنشاقی می تواند بر حافظه و یادگیری اثر مخرب داشته و  موجب افزایش اضطراب و وسواس شود.