مقایسه اثر غلظت های مختلف عصاره هیدروالکلی مرزه سهندی و مرزنجوش با مترونیدازول بر کیست ژیاردیا لامبلیا (Giardia lamblia) در شرایط آزمایشگاهی

ژیاردیازیس، عفونتی روده ای بوده که توسط پروتوزوای ژیاردیا لامبلیا (یا همان ژیاردیا اینتستینالیس یا ژیاردیا دیودنالیس)، ایجاد می شود. مشخصه این بیماری شامل توزیع جهانی، شیوع بالا و همه گیری قابل توجه آن است. مطالعات مختلف نشان داده که تیمول موجود در برخی گیاهان دارویی، از خاصیت ضد ژیاردیازیس برخوردار است. از این رو با توجه به وجود مقدار کافی تیمول در هر دو گیاه مرزه سهندی و مرزنجوش، هدف این پژوهش، مقایسه اثر عصاره هیدروالکلی مرزه سهندی و مرزنجوش با مترونیدازول بر کیست ژیاردیا لامبلیا در شرایط آزمایشگاهی بوده است. در این پژوهش، به ترتیب 500 میکرو لیتر از غلظت های 10، 100 و 200 میلی گرم در لیتر عصاره های مرزه سهندی و مرزنجوش و 125 میلی گرم در لیتر مترونیدازول به 500 میکرولیتر غلظت خالص کیست های ژیاردیا در سه تکرار اضافه گردید. در تیمار شاهد (کنترل)، از نرمال سالین استفاده شد. اثرات ضد ژیاردیاریس عصاره ها در دقایق 30، 60 و 120 آزمایش و بعد از مواجهه نمونه ها در برابر رنگ ایوزین (1 درصد) و بررسی میکروسکوپی، اندازه گیری شد. خصوصیاتی نظیر حداقل درصد کشندگی، حداکثر درصد کشندگی و میانگین درصد کشندگی تیمارها، محاسبه گردید. نتایج نشان داد که با افزایش زمان و غلظت، درصد کشندگی غلظت های مختلف عصاره ها افزایش یافت. بر اساس نتایج این پژوهش، چنین به نظر می رسد که احتمالا تیمول موجود در مرزه سهندی و مرزنجوش، مسیول اثرات ضد ژیاردیازیس آنها بوده ولی با این حال، جهت تعیین سازوکار دقیق آنها، نیاز به مطالعات بیشتری می باشد.