مطالعه ویژگی های فیزیکی-شیمیایی و حرارتی رزین ملامین-فرمالدهید اصلاح شده با کاپرولاکتام و اتیلن-گلیکول

رزین ملامین-فرمالدهید (MF) به دلیل ویژگی های فیزیکی و حرارتی مناسب در تولید پوشش ها و قالب های ریخته گری استفاده می شود. کاربرد این رزین به دلیل انتشار فرمالدهید، زمان ماندگاری کوتاه و شکنندگی زیاد محدود می باشد. برای بهبود ویژگی های رزین MF انواع لاکتام ها، الکل ها و غیره مورد استفاده قرار گرفته اند. در این مطالعه از اتیلن گلیکول و کاپرولاکتام برای کاهش فرمالدهید آزاد رزین و افزایش مدت زمان ماندگاری آن استفاده شد. رزین MF با دو نسبت مولی مختلف ملامین به فرمالدهید (1/6 و 1/5 مول) و افزودن نرم کننده های کاپرولاکتام و اتیلن گلیکول ساخته شد. ویژگی های فیزیکی (ویسکوزیته، چگالی و مدت زمان ژله ای شدن)، شیمیایی (طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR) و رزونانس مغناطیسی هسته (1H-NMR)) و رفتار حرارتی (TGA) رزین های MF ساخته شده مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از کاپرولاکتام و اتیلن گلیکول موجب افزایش مدت زمان پخت رزین، چگالی، درصد مواد جامد و مدت زمان ماندگاری و همچنین کاهش درصد فرمالدهید آزاد رزین ها می شود. کاربرد مستقل هر یک از نرم کننده های اتیلن گلیکول یا کاپرولاکتام تاثیر معنی داری بر زمان ژله ای شدن نداشت اما استفاده همزمان آن ها موجب افزایش زمان ژله ای شدن رزین MF شد. آزمون های طیف سنجی FTIR و 1H-NMR حضور نرم کننده ها در ساختار شیمیایی رزین MF را تایید کردند. همچنین آزمون TGA نشان داد که استفاده از نرم کننده ها در ساختار رزین موجب افزایش دمای شروع تخریب می شود. اما مقدار ماده باقی مانده رزین پس از آنالیز TGA با توجه به نوع نرم کننده متفاوت بود.