ارائه مدلی برای بهینه سازی استقرار تجهیزات کنار جاده ای در شبکه خودرویی سیستم حمل و نقل هوشمند به منظور حداکثری سازی پوشش شبکه

تجهیزات کنارجاده ای از اجزای اصلی سیستم های حمل ونقل هوشمند هستند که ارتباط اطلاعاتی خودرو خودرو و خودرو تجهیزات را فراهم می سازند. با توجه به گران بودن، چالش مهم استقرار تجهیزات است. هدف پژوهش حاضر، مدل سازی استقرار بهینه تجهیزات کنار جاده ای برای دستیابی به حداکثر پوشش است. یک مدل ریاضی چندهدفه بر اساس سه پارامتر اصلی حجم ترافیک، نرخ سوانح و نزدیکی به مراکز (تجاری، اورژانسی و غیره) نقاط کاندیدا، ارایه شده است. با توجه به ماهیت NP-Hard مسیله، امکان ارایه روش های مرسوم دقیق و کارآمد برای حل در مقیاس بزرگ وجود ندارد. یک روش فراابتکاری مبتنی بر الگوریتم حریصانه با امکان نشانه گذاری نقاط با اولویت انتخاب قطعی و یا غیرقابل انتخاب، توسعه داده شد. عملکرد مدل از طریق آزمون سه سناریوی مختلف با شعاع پوششی 200، 500 و 1000 متر تجهیزات، در منطقه پنج شهرداری تهران و با نرم افزار متلب مورد ارزیابی قرار گرفت و سناریوی 1000 متر با پوشش امتیازی 71 درصد انتخاب شد. مشاهدات نشان داد که تاثیر پارامترهای مختلف نظیر شعاع پوشش تجهیزات، تعداد تجهیزات و بودجه طرح بر نتایج استقرار تجهیزات تاثیرگذار است. الگوریتم ارایه شده با استفاده از موقعیت جغرافیایی نقاط کاندیدا امکان حل مسیله را در مقیاس بزرگ به وجود می آورد.