تحلیل روند تغییرات پدیده گرد و غبار ناحیه غرب ایران طی دوره آماری 2018-1979

 یکی از مخاطرات مناطق غرب ایران پدیده گرد و غبار است که در تحقیق حاضر، فراوانی وقوع کدهای 06 و 07 هواشناسی 18 ایستگاه همدید (2018-1979) با روش های آماری من-کندال و شیب سنس بررسی و تغییرات سالانه آنها توسط نمودارهای تعیین نقاط جهش مشخص شد. روند معنی دار افزایشی نشان داد که بیشترین فراوانی گرد و غبار در ایستگاه های آبادان، بندر ماهشهر، دهلران، سرا رود، سقز و سنندج در کد 06 و در کد 07 بیجار، روانسر، سرپل ذهاب، سقز، سنندج، قروه وکنگاور است. و ایستگاه-های دزفول و رامهرمز روند معنی دارکاهشی داشتند. نمودارهای تعیین نقاط جهش کد 06 طی 40 سال اخیر به روش رتبه ای من-کندال ایستگاه های آبادان و سنندج نشان داد که روند فراوانی گرد و غبار در سال های اخیر افزایشی بوده و در کد 07 نیز بیشتر سال های مورد مطالعه ایستگاه های مذکور کماکان روند افزایشی داشتند. با توجه به پراکنش ایستگاه های دارای روند معنی داری در سطح اعتماد 95 درصد، می توان نتیجه گرفت که روند فراوانی ها در غرب کشور تابع نظم خاصی است. فراوانی وقوع کدهای 06 و 07 در مقیاس سالانه و فصلی در نرم افزار اکسل آماده سازی و در محیط نرم افزار ArcGIS 10.7 با روش IDW درونیابی شد. درکد 07 مقیاس سالانه بیشترین میزان پدیده مورد نظر مربوط به ایستگاه های سنندج و کرمانشاه بود و در کد 06 ایستگاه های سنندج و کرمانشاه و آبادان بیشترین فراوانی را نشان دادند. در مقیاس فصلی، بهار و تابستان وسعت بیشتر و پاییز و زمستان کمتر بوده که علت آن را باید در بین عوامل همدید جستجو کرد.