مقایسه هماهنگی و تغییرپذیری هماهنگی مفاصل اندام تحتانی حین اجرای برش جانبی متقاطع در ورزشکاران با درد مزمن کشاله ران و افراد سالم: مطالعه مقطعی

درد مزمن کشاله ران، وضعیت دردناک و شایعی است که منجر به اختلال در عملکرد و از دست دادن زمان شرکت در مسابقات ورزشی می شود. نرخ بالای شیوع، آناتومی پیچیده و توان بخشی طولانی مدت، از جمله چالش های این آسیب به شمار می رود. با وجود مطالعات بالینی و پزشکی گسترده در این حوزه، دورنمای بیومکانیکی درد کشاله ران در ورزشکاران به ویژه در زمینه شاخص های هماهنگی و تغییرپذیری، همچنان ناشناخته باقی مانده است. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه هماهنگی و تغییرپذیری مفاصل اندام تحتانی بین ورزشکاران با درد مزمن کشاله ران و افراد سالم در مانور برش جانبی بود.

در این مطالعه، 28 بازیکن جوان فوتبال (14 نفر در گروه با درد مزمن کشاله ران و 14 نفر در گروه شاهد) مشارکت نمودند. به منظور جمع آوری داده های کینماتیک سه بعدی مفاصل اندام تحتانی، از دوربین های آنالیز حرکت استفاده شد. هماهنگی و تغییرپذیری هماهنگی مفاصل ران به زانو و زانو به ران در سه صفحه حرکتی با استفاده از روش فاز نسبی پیوسته محاسبه گردید. آزمون Independent t نیز به منظور مقایسه بین دو گروه مورد استفاده قرار گرفت.

آزمودنی های مبتلا به درد مزمن کشاله ران غیر هم فازی بیشتری را در هماهنگی مفصل ران به زانو در صفحه فرونتال (030/0 = P) و همچنین، تغییرپذیری بیشتری را در هماهنگی مفصل ران به زانو در صفحه فرونتال (015/0 = P)، زانو به مچ پا در صفحه فرونتال (035/0 = P) و ران به زانو در صفحه افقی (045/0 = P) نشان دادند.

نتیجه گیری: 

نتایج تحقیق حاضر، کاهش هماهنگی و افزایش تغییرپذیری هماهنگی اندام تحتانی در افراد مبتلا به درد مزمن کشاله ران را نشان داد که ممکن است منجر به استراتژی های جبرانی، تغییر توزیع نیروها و درد و آسیب های ثانویه شود.