بررسی تاثیر کیفیت زندگی کاری پرستاران بر قصد ترک شغلی آنان با تعدیل گری جو غیرمدنی محیط کار

ترک شغل در قشر پرستاران یکی از مسایل مهم مدیران این حوزه می باشد. عواملی بسیاری از قبیل جوغیرمدنی محیط کاری و کیفیت زندگی کاری بر قصدترک شغل پرستاران تاثیر می گذارند. در این راستا هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر کیفیت زندگی کاری پرستاران بر روی قصدترک شغل با تعدیل گری جوغیرمدنی محیط کاری می باشد.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران در بیمارستان های امام رضا، شهید مدنی و کودکان تبریز بود که از بین آن ها 320  نفر به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. داده ها به وسیله پرسش نامه 2 قسمتی شامل داده های جمعیت شناسی،  و داده های مربوط به متغیرهای پژوهش جمع آوری شدند. به منظور تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است.. ابزار تحلیل داده ها نیز، نرم افزار اسمارت PLS نسخه 3.2.8 و مبتنی بر روش حداقل مربعات جزیی بود.

نتایج بدست آمده از تحلیل مدل نشان گر  تایید فرضیه های پژوهش مبنی بر کیفیت زندگی کاری بر قصد ترک شغل، به صورت معکوس تاثیر دارد (t= 3.01 p= - 0/163). جو غیرمدنی محیط کار بر روی قصد ترک شغل، به صورت مستقیم  تاثیر دارد (t= 11.99 p=  0/583) و  اثر تعدیل گری جوغیرمدنی محیط کار در رابطه بین  تاثیر کیفیت زندگی کاری بر روی قصدترک شغل در پرستاران  تایید شد t= 6.84 p= - 0/327).

با توجه به نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت که اثر کیفیت زندگی کاری و جو غیرمدنی محیط کار بر روی قصدترک شغل پرستاران تایید می شوند و علاوه بر آن ها اثر تعدیل گر جو غیرمدنی محیط کار در تاثیر رابطه بین کیفیت زندگی کاری بر قصدترک شغل نیز تایید شد یعنی هر چه جو محیط کاری غیرمدنی تر است، تاثیر کیفیت زندگی کاری پایین بر افزایش قصدترک شغل نیز بیشتر می شود.