اثر دمای آنیل میان بحرانی بر ریزساختار و ویژگی های مکانیکی فولاد دوفازی ریختگی

ابتدا فولاد ریختگی جدید با ترکیب اسمی 0.5Cr، 1.8Mn، 2.5Si، 0.3C تهیه و با استفاده از روش آنیل میان بحرانی در سه دمای مختلف 825، 850 و °C875 در مدت زمان 26 دقیقه دوفازی شد. به منظور بررسی اثر دمای آنیل میان بحرانی بر ویژگی های ریزساختاری این نمونه ها تصاویر آنالیز میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی تهیه شد و ویژگی های مکانیکی با آزمون سختی و ریزسختی سنجی و آزمون کشش مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش دمای آنیل میان بحرانی، کسر حجمی مارتنزیت، میزان سختی و همچنین استحکام تسلیم نمونه ها افزایش یافت. اما استحکام کششی ابتدا افزایش و سپس کاهش نشان داد. با این وجود نمونه آنیل میان بحرانی شده در °C850 بیشترین استحکام کششی (MPa 1532)، و نمونه آنیل میان بحرانی شده در °C825 بیشترین درصد ازدیاد طول (% 52/18) و قابلیت جذب انرژی (UTS×EL) را نشان دادند. این فولاد دوفازی دو مرحله کارسختی نشان داد که با افزایش مارتنزیت شیب مرحله دوم آن کاهش یافت و کرنش شروع مرحله دوم کارسختی به کرنش های کمتر انتقال پیدا کرد.