ارزیابی صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی در گیاهچه های چهار رقم زودرس و دیررس سیب زمینی در شرایط درون شیشه ای

با توجه به اهمیت سیب زمینی در اقتصاد و تغذیه انسان، نیاز به تولید بذرهای سالم از طریق کشت بافت جهت بالا بردن کیفیت غده و در نهایت حفظ عملکرد محصول، محسوس می باشد. در این راستا، هدف پژوهش حاضر ارزیابی صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی در گیاهچه های چهار رقم زودرس و دیررس سیب زمینی در شرایط درون شیشه ای است. چهار رقم تجاری سیب زمینی به صورت ریز نمونه های تک گره، در محیط کشت MS فاقد هرگونه مواد تنظیم کننده رشد گیاهی، کشت داده شد. گیاهچه ها پس از 5 هفته رشد کردند. گیاهچه ها از نظر صفات مورفولوژیکی (تعداد گیاهچه های تولید شده از یک گیاهچه، طول ساقه، تعداد انشعابات، گره، ریشه و ریزغده) و همچنین صفات بیوشیمیایی (محتوای کلروفیل a، b، کاروتنویید، آنتوسیانین، فعالیت آنزیم کاتالاز و فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز) مورد ارزیابی قرار گرفتند. در صفات مورفولوژیکی، رقم دیررس ساتینا، تعداد گیاهچه و طول ساقه، و رقم زودرس سانته، تعداد ریشه بیشتری را نسبت به سایر ارقام نشان دادند. در بررسی صفات بیوشیمیایی، رقم دیررس آگریا از نظر مقدار رنگیزه ها و آنزیم کاتالاز، نسبت به سایر ارقام برتر بود. در شرایط رویشی یکسان، ارقام مختلف در صفات رویشی و بیوشیمیایی پتانسیل متفاوتی دارند. الگوی رشد ژنوتیپ های مختلف با سنتز مواد غذایی و سطوح متفاوت هورمون های داخلی و توازن مابین آنها تعیین می شوند و در نتیجه پاسخ های گوناگونی نسبت به شرایط محیط کشت می دهند.مطالعه حاضر نشان داد که در شرایط رویشی یکسان، ارقام زودرس ساتینا از نظر صفات رویشی و آگریا از نظر مقدار رنگیزه ها می توانند برای کشت های انبوه انتخاب شوند.