تعیین مدل ارتباطی تاثیر جو عاطفی خانواده بر شادکامی با نقش واسطه ای رابطه معلم-دانش آموز در دانش آموزان پسر چهارم و پنجم ابتدایی

تحرک و پویایی رفتار و نهادینه شدن در ادراک کودکان متاثر از نشاط و انبساط روحی در کانون خانه و تعاملات معلم است. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین مدل ارتباطی تاثیر جو عاطفی خانواده بر شادکامی با نقش واسطه ای رابطه معلم-دانش آموز در دانش آموزان پسر چهارم و پنجم ابتدایی بود.

روش پژوهش، تحلیلی همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری را 1879 نفر از دانش آموزان پسر چهارم و پنجم ابتدایی ناحیه دوی شهرستان ساری تشکیل دادند که 319 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، مقیاس جو عاطفی خانواده (هیلبرن، 1994) و پرسش نامه تعامل معلم-دانش آموز (ووبلز و لوی، 1993) و پرسش نامه شادکامی آکسفورد (هیلز و آرگیل، 2002) به کار رفت. به منظور تحلیل داده ها، از ضریب همبستگی پیرسون و روش مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزارهای SPSSنسخه 22 و AMOS نسخه 22 استفاده شد. سطح معناداری آزمون ها 0٫05 بود.

نتایج نشان داد، جو عاطفی خانواده اثر مثبت، مستقیم و معنادار بر رابطه معلم- دانش آموز داشت (0٫65=β، 0٫001>p). جو عاطفی خانواده دارای اثر مثبت، مستقیم و معنادار بر شادکامی (0٫38=β، 0٫001>p) و رابطه معلم- دانش آموز دارای اثر مثبت، مستقیم و معنادار بر شادکامی (0٫51=β، 0٫001>p) بود. اثر غیرمستقیم جو عاطفی خانواده بر شادکامی معنادار بود (0٫33=β، 0٫001>p). شاخص های نکویی برازش از برازش مطلوب الگو با داده های گردآوری شده حمایت کرد (0٫06=RMSEA، 0٫97AGFI=، 0٫94GFI=، 0٫94CFI=).

براساس نتایج، جو عاطفی خانواده ضمن داشتن اثر مستقیم و معنا دار بر شادکامی در دانش آموزان، به صورت غیرمستقیم نیز با افزایش رابطه معلم-دانش آموز سبب بهبود شادکامی آن ها می شود.