امکان سنجی فنی و برنامه ریزی بهینه فرایند بازگردانی گاز در یک مخزن گاز میعانی

بازگردانی گاز روشی رایج برای بهبود تولید از مخازن گاز میعانی است و به دلیل کم هزینه بودن در مقایسه با حفر چاه های جدید مورد استقبال قرار گرفته است. استفاده از ارزش خالص فعلی که در آن هم عامل زمان و هم هزینه دیده می شود، روشی مطمین در ارزیابی این فرایند است. با توجه به هزینه های تاسیسات تزریق و مشکل های تولیدی که تزریق گاز با خود به همراه دارد، یافتن روش های جدید برای برنامه ‍ ریزی و بهینه سازی تزریق گاز از اهمیت بالایی برخوردار است. در این پژوهش سعی شده است که با تلفیق نرم افزارهای بهینه ساز و شبیه ساز مخازن و با استفاده از الگوریتم های بهینه سازی تکاملی، مقدار بهینه بازگردانی گاز و همچنین مقدار بهینه گاز تولیدی مشخص شود. روش مورد استفاده در این پژوهش بر روی یک مطالعه موردی بازگردانی گاز در مخازن گاز میعانی پیاده شده است. حالت های گوناگونی از متغیرهای بهینه سازی، در این کار مورد تحلیل قرار گرفته است. بررسی های انجام شده در این کار نشان می دهد، با بازگردانی گاز تولیدی در مخزن مورد مطالعه می توان ارزش خالص فعلی را تا حدود 30 درصد، افزایش داد. همچنین تولید و بازگردانی بخشی از گاز در فرم بهینه، عمر مخزن مورد نظر را با توجه به محدودیت های اقتصادی در نظر گرفته شده از 10 سال به 18 سال افزایش می دهد. علاوه بر این، با بررسی دقیق تر، این نتیجه به دست آمد که با توجه به بالاتر بودن قیمت گاز تزریقی در فصول سرد نسبت به فصول گرم، می توان در این فصول 65 درصد گاز تولیدی را در فصول گرم به مخزن باز گرداند. با انجام حساسیت سنجی روی نتیجه های بهینه سازی مشخص شد، قیمت گاز بازگردانی شده و همچنین مقدار غنای میعانات گازی تاثیر بسزایی در مقدار بهینه گاز بازگردانی شده دارد.