ارزیابی آموزش سرپایی مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی قزوین از دیدگاه کارورزان پزشکی، سال 1399

با توجه به این که آموزش سرپایی به عنوان یکی از انواع آموزش بالینی در کسب توانمندی های دانشجویان نقش مهمی ایفا می نماید و همچنین اهمیت نظرسنجی از فراگیران به عنوان ذینفعان آموزش سرپایی، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی وضعیت آموزش درمانگاهی در بخش های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی قزوین از دیدگاه کارورزان انجام شد.

این مطالعه از نوع مقطعی، توصیفی- تحلیلی بوده  که در سال 99 انجام شد. در این مطالعه نظرات کلیه کارورزان دانشگاه علوم پزشکی قزوین (50 نفر) که تمامی درمانگاه های 8 بخش (داخلی، جراحی، کودکان، زنان، روان پزشکی، عفونی، پوست و  ENTرا گدرانده بودند،  از طریق پرسشنامه روا شده Ambulatory Care Learning Education Environment  Measure  (ACLEEM) جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار21 SPSS و آزمون های توصیفی-تحلیلی  در سطح معنی داری کمتر از 0/05 تحلیل شد.

در بین 50 کارورز شرکت کننده در پژوهش حاضر، اکثریت آن ها (%66)  زن بودند. در مجموع % 80  آن ها مجرد بودند. میانگین سنی آن ها نیز  2/14 ±  25/6بود. میانگین نمره کل پرسشنامه ACLEEM در تمام بخش ها 110/5 محاسبه شد که در  طبقه بندی مطلوب گزارش گردید.  در میان 8 بخش ارزیابی شده در مطالعه جاری، وضعیت 6 بخش آموزشی مطلوب گزارش شد.

علی رغم وجود  برخی کمبود ها و ضعف ها، وضعیت آموزش درمانگاهی در بخش های دانشگاه علوم پزشکی قزوین از دیدگاه کارورزان، مطلوب به نظر می رسد. انجام مطالعات بعدی با هدف ارزیابی کیفیت آموزش درمانگاهی از دیدگاه  کارآموزان و اساتید نیز در سطح دانشگاه علوم پزشکی قزوین توصیه می شود .