مبانی قرآن شناختی برای حکمی سازی علم مشاوره

در قرآن کریم گزاره های هدایتگری وجود دارد که می توان از آن ها گزاره های مشاوره ای را استنباط نمود. تحقق این امر، نیازمند مبانی جامع و مانعی است تا این استنباط ها از استواری لازم برخوردار و مانع تحریف آن ها گردد. در همین راستا و با نگاه به الگوی حکمی- اجتهادی تلاش شده است تا مبانی قرآن-شناختی برای حکمی سازی علم مشاوره در دو حوزه ی امکان و جواز استنباط گزاره های مشاوره ای از آیات کریمه تبیین شود. این پژوهش به شیوه ی کتابخانه محور از نوع کاربردی، میان رشته ای و مسیله محور است . طریق اندیشه ورزی بر روی داده های کتابخانه ای، تبیینی و استنتاجی می باشد. مبانی قرآنی در حیطه ی امکان حکمی سازی علم مشاوره، جامعیت قرآن و گستره ی آن در هدایتگری بشر، فطری بودن آموزه های قرآنی، حکیم بودن کلام قرآن، مناسبت ویژگی های زبان قرآن با اصول مشاوره و وجود موضوعات مبنایی آموزه های مشاوره ای در قرآن کریم است. در حوزه ی جواز استنباط گزاره های مشاوره-ای از گزاره های هدایتگر قرآنی، آیات دال بر تدبر در قرآن کریم می باشد. با توجه به مبانی یافت شده در حوزه ی امکان و جواز استنباط گزاره های مشاوره ای از گزاره های هدایتگر قرآن، آیات کریمه بستری مناسب برای ایجاد نظام مشاوره ای را فراهم می کند.