بررسی اپیدمیولوژیک و رابطه سنجی دلایل تقاضای انتقال بین بیمارستانی بیماران استان گیلان با راهبری مرکز پایش مراقبت های درمانی در سال 1401

انتقال بین بیمارستانی به جابه جایی بیماران جهت دریافت خدمات تشخیصی، درمانی و پاراکلینیک که می تواند مانع آسیب های بیشتر و یا درمان موثرتر گردد اطلاق می شود. مطالعه حاضر با هدف جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات مرتبط با بیماران اعزام شده و شناسایی عوامل مسبب انتقال بیماران، طراحی گردید.

داده های این مطالعه به صورت مقطعی و ثانویه از روی 11362 فرم درخواست اعزام بیماران در دانشگاه علوم پزشکی گیلان ثبت شده بود، اجرا گردید. داده ها توسط نرم افزار آماری Spss نسخه 22 و آزمون آماری Chisquer  تجزیه و تحلیل گردید.

میزان درخواست انتقال بیماران در سال 1401 نسبت به سال 1400، معادل 9% درصد افزایش داشته است.  بین تقاضای انتقال بیماران با توزیع نامناسب نیروی انسانی متخصص، فقدان سازوکارهای بازخوردی تقاضا، برنامه ریزی غیر اثربخش کشیک های آنکالی و مقیمی پزشکان در بیمارستان مبدا، مدیریت ناکارآمد منابع و تجهیزات، کمبود امکانات تشخیصی، پزشکی و دارویی و همچنین با فصول سال رابطه معنادار وجود دارد (0/05>p). بین عدم پذیرش بیماران با فقدان یا کمبود تخت مورد نیاز بیمار در بیمارستان مقصد رابطه معنادار وجود دارد (0/05>p).

توزیع نامناسب نیروی انسانی متخصص با توجه به نیاز منطقه، برنامه ریزی غیر اثربخش کشیک های آنکالی و مقیمی، مدیریت ناکارآمد منابع در سطح بیمارستان و دانشگاه به عنوان دلایل اصلی تقاضا برای انتقال بیماران شناسایی شده است. تشکیل کارگروه ویژه جهت شناسایی، ارزیابی، برنامه ریزی و نظارت بر رفع موانع به صورت متمرکز و تشکیل حلقه های بهبود کیفیت می تواند راهگشا باشد.