بررسی تاثیر برنامه تمرینی استاپ ایکس بر مکانیک پرش فرود و کیفیت حرکتی دانشجویان نظامی مرد مستعد آسیب

هدف :

مکانیک پرش فرود ضعیف و کیفیت حرکتی پایین از عوامل خطرزای بروز آسیب در دانشجویان نظامی هستند. این پژوهش با هدف بررسی اثر برنامه تمرینی استاپ ایکس بر مکانیک فرود و کیفیت حرکتی در دانشجویان نظامی مرد انجام شد.

روش ها:

 مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی با گروه کنترل بود. 40 دانشجوی نظامی مستعد آسیب به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 20نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. از آزمون های پرش تاک و غربالگری حرکات عملکردی برای ارزیابی مکانیک پرش فرود و کیفیت حرکتی استفاده شد. سپس گروه های آزمایش و کنترل به ترتیب به مدت 8 هفته از برنامه استاپ ایکس و برنامه گرم کردن رایج در بخش گرم کردن استفاده کردند. از آزمون های من ویتنی یو و ویلکاکسون برای مقایسه تفاوت های بین دو گروه استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS  نسخه 24 تحلیل شدند.

یافته ها :

نتایج نشان داد کاهش معناداری در نمرات آزمون پرش تاک (0/001=P) و افزایش معناداری در نمرات آزمون غربالگری حرکت عملکردی (0/001=P) در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در پس آزمون وجود دارد. همچنین نتایج درون گروهی در گروه آزمایش نشان داد کاهش معناداری در نمرات آزمون پرش تاک (0/001=P) و افزایش معناداری در نمرات آزمون غربالگری حرکت عملکردی (0/001=P) وجود دارد، اما این تغییرات در گروه کنترل معنا دار نبود (0/05).

نتیجه گیری:

 برنامه استاپ ایکس می تواند باعث بهبودی مکانیک پرش فرود و کیفیت حرکتی در دانشجویان نظامی مرد مستعد آسیب شود و به کاهش عوامل خطرزای بروز آسیب در آن ها کمک کند.