مقایسه اثر تمرینات تناوبی با شدت بالا و تمرینات تداومی با شدت متوسط بر عوامل کاردیومتابولیک در کودکان و نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق: یک مرور نظام مند و فراتحلیل

هدف مطالعه مروری حاضر مقایسه اثر تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) و تمرینات تداومی با شدت متوسط (MICT) بر عوامل کاردیومتابولیک در کودکان و نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق بود.

جستجوی سیستماتیک در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Web of Science، SID، Magiran و Google scholar برای مقالات انگلیسی و فارسی منتشر شده تا دسامبر 2022 انجام شد. فراتحلیل برای مقایسه اثر HIIT و MICT بر عوامل کاردیومتابولیک (درصد چربی بدن، توده بدون چربی، حداکثر اکسیژن مصرفی، فشار خون سیستولی و فشار خون دیاستولی) در کودکان و نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق انجام شد.

نتایج 15 مطالعه با جامعه آماری 429 کودک و نوجوان دارای اضافه وزن و چاق نشان داد که HIIT نسبت به MICT سبب کاهش معنادار درصد چربی بدن [0/04=P، 0/59-=[WMD، فشار خون سیستولی]0/004 =P، 1/98-= [WMDو همچنین باعث افزایش معنادار حداکثر اکسیژن مصرفی]0/001=P، 0/65= [SMDدر کودکان و نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق شده است. در مقابل، HIIT در مقایسه با MICT سبب تغییر معنادار توده بدون چربی]0/5 =P، 0/65= [WMDو فشار خون دیاستولی]0/7=P، 0/6-= [WMDو وزن بدن]0/7=P، 0/33-= [WMD در کودکان و نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق نشده است.

HIIT در مقایسه با MICT سبب کاهش درصد چربی بدن، فشار خون سیستولی و افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی می شود. بنابراین، HIIT به عنوان یک راهکار غیردارویی محتمل برای کاهش عوامل خطر کاردیومتابولیک برای کودکان و نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق پیشنهاد می شود.