نتایج بارداری در سیکل های تحت آگونیست هورمون آزاد کننده گونادوتروپین طولانی اثر و کوتاه اثر در افراد با ذخیره طبیعی تخمدان: یک کارآزمایی بالینی
تاکنون، توافقی در مورد اینکه کدام یک از دو پروتکل آگونیست هورمون آزاد کننده گنادوتروپین کارایی بالاتر و درصد باروری بیشتری دارد، وجود ندارد.
هدف از مطالعه حاضر، مقایسه کارایی دز کاهش یافته آگونیست هورمون آزاد کننده گنادوتروپین طولانی اثر و کوتاه اثر بر میزان باروری است.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده، تعداد 400 زن به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه دوز کاهش یافته آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین طولانی اثر (گروه 1, 25/1 میلی گرم دکاپتیل) و گروه آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین کوتاه اثر (گروه 2, 5/0 میلی گرم/روز استات بوسرلین). این مطالعه بین ژوییه 2019 و ژوییه 2020 در کلینیک پزشکی مهر در رشت، ایران انجام شد. نتایج حاملگی شیمیایی و کلینیکی بین گروه ها مقایسه شد.
تفاوت معنی داری در ضخامت آندومتر، تعداد کل تخمک های کسب شده و متافاز 2، سطح پروژسترون و استرادیول سرم در روز تجویز گنادوتروپین جفتی انسان، نرخ لقاح و جنین های با کیفیت بالا بین دو گروه وجود نداشت. مدت زمان تحریک (7/1 ± 8/10 در مقابل 1/2 ± 10، 001/0 > p) و دوز گنادوتروپین های مصرفی (9/945 ± 4/2939 در مقابل 1/1247 ± 2441، 001/0 > p) در گروه 2 نسبت به گروه 1 به طور معنی داری بیشتر بود. نرخ لانه گزینی، بارداری شیمیایی و بارداری کلینیکی میان دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. درصد بالاتری از سندرم تحریک تخمدان در گروه 2 مشاهده شد (005/0 = p).
به دلیل درصد کمتر سندرم تحریک تخمدان در گروه 1 و نتایج باروری مشابه در هر دو گروه، بهتر بودن پروتکل طولانی اثر نسبت به پروتکل کوتاه اثر مشاهده شد.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.