مروری بر مفاهیم معنی داری آماری و بالینی با رویکرد آزمون فرضیه (p-value)
کاربرد و تفسیر معنی داری آماری برای اثبات اثربخشی یک مداخله و یا وجود رابطه بین دو متغیر، یک اصل اساسی و ضروری در مطالعات است. بطور سنتی تجزیه و تحلیل داده های یک مطالعه با استفاده از آزمون فرضیه و گزارش p-value انجام می شود. در دو دهه ی اخیر متخصصان آمار و متدولوژی، محاسبه ی p-value و به ویژه استفاده از آستانه ی پنج درصد برای تایید معنی داری آماری را نادرست می دانند. محدودیت های p-value مانند وابستگی مقدار آن به حجم نمونه و منعکس نکردن اهمیت بالینی به کرات اشاره شده است. متخصصان آمار و متدولوژی، گزارش تنهای p-value را کافی نمی دانند و گزارش شاخص اندازه ی اثر و حدود اطمینان بطور ملموسی تاکید شده است. با این حال مقالات متعددی به ویژه در مطالعات غیربالینی، به این امر توجه نکرده و حتی تفسیر صحیحی از p-value انجام نمی دهند. هدف نویسندگان این مقاله، ارایه ی یک دستورالعمل یکپارچه به پژوهشگران و متخصصین بالینی، به جهت گزارش صحیح معنی داری آماری و بالینی یافته ها بر اساس اهداف و طراحی مطالعات در علوم پزشکی با رویکرد آزمون فرضیه (گزارش p-value) بود.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.