تاثیر نوع ریخته گری بر ریزساختار نانوکامپوزیت های زمینه آلومینیومی

در این پژوهش، از آلیاژ تجاری و پرکاربرد A356 با 7 درصد سیلیسیم و 3/0 درصد منیزیم به عنوان زمینه فلزی نانوکامپوزیت استفاده شد، همچنین نانوذرات SiC با اندازه nm 100 و دو درصد وزنی به منظور فاز دوم استفاده شده است. در این تحقیق تاثیر نیروی برشی اعمالی بر ریزساختار نانوکامپوزیت های ساخته شده به روش های ریختگی سنتی، کوبشی و کامپوکست مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدای این پژوهش تاثیر نانوذرات بر مورفولوژی بازوهای دندریتی ریختگی نیمه جامد که در اینجا کاملا کروی شده اند مورد بررسی قرار گرفته و تاثیر آن بر مکانیزم های کوچکتر شدن دندریت ها توضیح داده شده است. در ادامه تاثیر نوع ریختگی در درصد حجمی فاز یوتکتیک در این نوع نانوکامپوزیت ها که هدف اصلی این تحقیق بوده بطور مفصل مورد بحث قرار گرفته است، نتایج نشان می دهد که در حالت ریخته گری کوبشی فاز یوتکتیک در حدود دو برابر ریختگی در حالت سنتی می باشد. همچنین در ریختگی در حالت نیمه جامد درصد فاز یوتکتیک نسبت به ریختگی در حالت سنتی بیشتر و از ریختگی در حالت کوبشی کمتر می باشد که دلایل آن بطور کامل در این پژوهش بحث شده است. همچنین شرایط برای بررسی در حالت تعادلی و غیرتعادلی در این نوع کامپوزیت مقایسه شده است. در نهایت درصد تخلخل در شرایط مختلف ریختگی محاسبه شده و دلایل افزایش درصد تخلخل در موارد ریخته گری سنتی و کوبشی نسبت به ریخته گری در حالت نیمه جامد توضیح داده شده است.