تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید و تداومی متوسط بر فاکتورهای آپوپتوزی Bax، Bcl-2 و Bax/Bcl-2 در پاسخ به فعالیت حاد وامانده ساز در مردان جوان

پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و تداومی متوسط (MICT) بر فاکتورهای آپوپتوزی Bcl2 و Bax و نسبت Bcl2/Bax در پاسخ به فعالیت وامانده ساز در مردان جوان بود. در این پژوهش نیمه تجربی، بیست وچهار مرد جوان غیر ورزشکار (سن: 76/1±13/19 سال و BMI: 59/4±67/23 کیلوگرم/ مترمربع) به صورت داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه تمرین تناوبی شدید (8 نفر)، تداومی متوسط (8 نفر) و گروه کنترل (7 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی ها در گروه HIIT برنامه ی تمرینی را با شدت 80 درصد ضربان قلب بیشینه در پنج سیکل تمرینی سه دقیقه ای انجام دادند و مابین هرکدام از دوره ها به مدت سه دقیقه و با شدت 40 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی به استراحت فعال پرداختند. برنامه تمرین MICT شامل 30 تا 50 دقیقه دویدن با شدت 60 تا 65 درصد ضربان قلب بیشینه بود. مقادیر سرمی Bcl2 و Bax با استفاده از روش الایزا اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در سطح معنی داری 05/0˂p انجام شد. سطوح سرمی Bax در گروه های HIIT (005/0=P) و MICT (002/0=P) به صورت معنی داری کاهش یافت درحالی که در گروه کنترل، تفاوت معناداری ایجاد نشد (873/0=P) اما سطوح سرمی Bcl-2 تغییر معناداری در هیچ کدام از گروه ها نشان نداد. نسبت سرمی Bcl2/Bax تغییر معناداری در گروه MICT مشاهده گردید (017/0=P) ولی در گروه های دیگر چنین نبود (622/0=P)(463/0=P). با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد که انجام هر دو تمرین HIIT و MICT می تواند با کاهش سطح سرمی پروتیین Bax، از ایجاد آپوپتوز در سلول ممانعت کند.