تاثیر بحران مالی بر ناهنجاری اقلام تعهدی با در نظر گرفتن نقش سطوح سرمایه گذاری

سرمایه گذاران باید هنگام ارزش گذاری شرکت ها، بین پایداری اجزاء سود جزء نقدی و تعهدی یعنی بین جریان های نقدی ناشی از عملیات و تعدیلات حسابداری (اقلام تعهدی عملیاتی) تمایز قایل شوند. از آنجا که جریان های نقد ناشی از عملیات، سودآوری آتی را بهتر از اقلام تعهدی پیش بینی می کنند، ناتوانی در تفکیک بین این دو جزء باعث می شود که سرمایه گذاران نسبت به شرکت های دارای اقلام تعهدی بالا خوش بینانه و نسبت به شرکت های دارای اقلام تعهدی پایین بدبینانه عمل کنند. بنابراین سرمایه گذاران بی تجربه و کم اطلاع بر قیمت ها تاثیر می گذارند و سبب تغییر قیمت ها می شوند؛ از این رو انتظار می رود که به صورت غیرمنطقی قیمت ها برای شرکت هایی که دارای اقلام تعهدی بالایی هستند، افزایش داشته باشد و برای شرکت هایی که دارای اقلام تعهدی پایین هستند، کاهش یابد. بنابراین، این پژوهش به بررسی تاثیر بحران مالی بر ناهنجاری اقلام تعهدی با در نظر گرفتن نقش سطوح سرمایه گذاری می پردازد. به منظور دستیابی به هدف پژوهش، دو فرضیه تدوین شده است. جهت آزمون این فرضیه ها با استفاده از روش حذف سیستماتیک نمونه ای شامل 105 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1394 تا 1400 انتخاب گردید. برای آزمون فرضیه های پژوهش، از مدل های رگرسیون چند متغیره به روش داده های تلفیقی استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد بحران مالی تاثیر منفی بر ناهنجاری اقلام تعهدی دارد. همچنین نتایج نشان داد سطوح سرمایه گذاری تاثیر بحران مالی بر ناهنجاری اقلام تعهدی را تقویت می کند.