بهره گیری از سیستم زیست سنجی گیاهی به منظور شناسایی ‏کارکرد زیستی انواع هورمون اکسین

پژوهش حاضر با هدف بهینه سازی سیستم زیست سنجی انواع هورمون اکسین از طریق شناسایی اثر آنها بر شیوه رشد گیاه آرابیدوپسیس در شرایط درون شیشه ای انجام شد؛ به این منظور، بذرهای گیاه آرابیدوپسیس به شکل عمودی در محیط کشت MS½ جوانه زدند و پس از گذشت 5 روز، گیاهچه های دارای رشد ریشه یکسان به محیط کشت MS½ حاوی هورمون های IAA، IBA، NAA و 2,4-D با غلظت های صفر، 01/0، 03/0 و 05/0 میلی گرم درلیتر منتقل شدند. پس از گذشت 10 روز، ویژگی های رشدی گیاه با تجزیه وتحلیل تصویر اندازه گیری و وزن تر و خشک گیاهچه ها در هر تیمار نیز تعیین شد. نتایج نشان دادند هورمون های مختلف آثار متفاوتی بر شیوه رشد ریشه و اندام هوایی دارند؛ به طوری که افزایش غلظت هورمون های IAA، IBA و NAA سبب کاهش القای ریشه های فرعی شد. همچنین استفاده از غلظت های مختلف هورمون 2,4-D از رشد ریشه ها جلوگیری کرد و غلظت های بیشترآن، تولید کالوس در ریشه ها را در پی داشت. بررسی میزان رشد گیاهچه ها نشان داد غلظت 01/0 میلی گرم در لیتر بیشتر هورمون های اکسین بررسی شده (NAA، 2,4-D و IAA)، بیشترین میزان تشکیل برگ و تولید زیست توده را به همراه دارد. نتایج پژوهش حاضر، توانایی این روش زیست سنجی در تفکیک اثر هورمون های اکسین مختلف بر جنبه های مختلف رشد گیاه را نشان می دهند و می توانند کمک شایانی به گزینش هورمون اکسین لازم برای فعالیت های مختلف باشند.