تعامل پلیس و اموزش و پرورش برای پیشگیری اجتماعی

بررسی و شناسایی شیوه های تعامل پلیس با آموزش و پرورش به منظور تدوین راهبرد پیشگیری از بزهکاری و بزه دیدگی دانش آموزان ضروری به نظر می رسد. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر شناخت چگونگی تعامل پلیس با آموزش و پرورش در پیشگیری اجتماعی از جرم می باشد.

پژوهش حاضر به لحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی و به لحاظ روش جزء پژوهش های کیفی از نوع تحلیل تماتیک می باشد. جامعه مورد مصاحبه تحقیق شامل خبرگان مرتبط با موضوع پیشگیری در معاونت اجتماعی فاتب، پلیس پیشگیری (سرکلانتری های یازده گانه) و همچنین مسیولین مرتبط با موضوع در آموزش و پرورش بوده اند. نمونه گیری به شیوه هدفمند و با مصاحبه نیمه ساختار یافته بود.مصاحبه با مشارکت کنندگان با 25 نفر به اشباع رسید . گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد. روش تجزیه و تحلیل داده ها براساس تکنیک های روش تحلیل مضمون با استفاده از نرم افزار MAXQDA است.

نتایج نشان داد که تعامل پلیس با آموزش و پرورش در پیشگیری اجتماعی از جرم شامل چهار نوع کلی تعامل فرهنگی (سطح فردی، سطح بین سازمانی و سطح کلان)، تعاملات اطلاعاتی (اطلاع بخشی، همکاری محور و نظارت محور)، تعاملات آموزشی (برنامه محور، معلم محور، دانش آموز محور و سطح کلان) و تعاملات نهادی و قانونی (روابط سازمانی، نهادی و قانونی) شناخته شدند.