بررسی تطبیقی غایت زندگی اخلاقی انسان در قرآن کریم و عهدین

هر شیء یا جریانی که در خلقت وجود دارد؛ به همان اندازه که وجود و آثارش اهمیت دارد؛ شناخت هدف و غایت وجود آن نیز ضرورت دارد. انسان موجودی ذی شعور و دارای دو بعد جسمانی و نفسانی است و این پیچیدگی و گستردگی انسان، اهمیت هدف و غایت خلقت او را دوچندان می کند. یکی از پرسشهای اصلی آدمی که در طول تاریخ مطرح بوده هدف زندگی است. انسان در برابر این سوال، همواره دنبال پاسخ منطقی و قانع کننده بوده است. فیلسوفان درباره غایت و هدف زندگی، تفسیرهای گوناگونی ارایه دادهاند. برخی از این تفسیرها مادیگرایانه و برخی دیگر خیالی و پنداری است. در برابر این نظرات، دین، معنای زندگی و غایت خلقت انسان را در گرو بندگی و عمل به دستورات الهی میداند.کتابهای مقدس قرآن کریم، عهد قدیم و عهد جدید شناخت غایت انسان را مبنایی مهم در اخلاق محوری انسان میدانند. این اهداف دارای سلسله مراتب بوده هر کدام غایات مقدماتی، میانی و نهایی برای زندگی انسان تعریف نمودهاند. این تحقیق که به روش توصیفی تحلیلی است به دنبال شناسایی غایات مقدماتی، میانی و نهایی در کتابهای مقدس ادیان ابراهیمی و مقایسه آنها میباشد