ارزیابی کارایی علف کش ها در کنترل علف هرز بروموس در مراحل مختلف رشدی گندم

به منظور شناسایی بهترین روش و زمان کاربرد علف کش در کنترل بروموس (Bromus japonicus) آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و با 3 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل (1) کاربرد 3 علف کش پس رویشی مت سولفورون متیل + سولفوسولفورون (45 گرم ماده موثر در هکتار)، (2) سولفوسولفورون (6/26 گرم ماده موثر در هکتار) و پینوکسادن (450 میلی گرم ماده موثر در هکتار) و (3) سه زمان کاربرد علف کش شامل پیش از پنجه زنی، در زمان پنجه زنی و پس از پنجه زنی گندم بودند. وزن خشک بروموس و گندم طی هر سه مرحله سم پاشی، 30 و 60 روز پس از سمپاشی و در هنگام برداشت به همراه عملکرد دانه اندازه گیری شد. تیمارهای مت سولفورون متیل + سولفوسولفورون و سولفوسولفورون هم در زمان کاربرد پیش از پنجه زنی و هم در زمان پنجه زنی گندم بیشترین میزان کاهش زیست توده بروموس و افزایش عملکرد دانه گندم را نشان دادند. با کاربرد علف کش پس از پنجه زنی گندم کاربرد علف کش های مذکور در کنترل بروموس به شکل مشابه کاهش مشاهده شد و با به تاخیر انداختن زمان سمپاشی از عملکرد گندم نیز کاسته شد. بر اساس نتایج این مطالعه، دو علف کش مت سولفورون متیل + سولفوسولفورون و سولفوسولفورون در مراحل اولیه رویش گندم و علف هرز برای کنترل موثر بروموس پیشنهاد می شود.