فناوری حسگرها در بیومکانیک ورزشی: کاوش در کاربردها و پیشرفت ها

هدف:

 حسگرهای پوشیدنی راه های غیرتهاجمی، قابلحمل و در مجموع راحت را برای نظارت بر تمرینات ورزشی ارایه میدهند. هدف این بررسی سیستماتیک ارایه شواهد فعلی در مورد استفاده از حسگرهای پوشیدنی در ورزش برای افراد ورزشکار است.

روش ها :

جستجوی مقالات منتشر شده به زبان انگلیسی قبل از می 2020 در پایگاه های داده های Scopus، Web-Of-Science، PubMed و EBSCO، جستجوی عناوین، چکیده ها و کلمات کلیدی با یک رشته جستجو شامل عبارات مربوط به حسگرهای پوشیدنی و ورزش انجام شد. این حسگرها علاوه بر ارایه بینشی در مورد نحوه دستیابی به عملکرد، اطلاعات دقیق سینماتیک، جنبشی و الکترومیوگرافی را نیز ارایه میدهند. سنسورهای پوشیدنی مانند سنسورهای اینرسی و الکترومیوگرافی از این منظر مناسبترین هستند.

یافته ها:

 پیشرفت ها با کوچک تر و دقیق تر شدن سنسورها و توانایی اندازه گیری داده های دقیق تر چشمگیر بوده است. صفحات نیرو، نیروهای واکنش زمین را که توسط یک ورزشکار در حین دویدن، پریدن یا فرود آمدن اعمال می شود اندازه گیری می کنند. این اطلاعات در پیشگیری از آسیب ها و درک اینکه چگونه الگوهای حرکتی مختلف بر عملکرد تاثیر می گذارند، بسیار مهم است. پلتفرم های نیرو همچنین می توانند برای ارزیابی تعادل و ثبات، کمک به توسعه پروتکل های پیشگیری از آسیب و برنامه های توان بخشی استفاده شوند.

نتیجه گیری :

بررسی متون، حسگرهای اینرسی رایجترین حسگر مورد استفاده برای ارزیابی عملکرد ورزشکاران به نظر میرسد. بااین حال، الکترومیوگرافی ممکن است استفاده شود. حتی طیف وسیعی از ورزشها در مطالعات مورد بررسی قرار گرفت، دویدن ورزش غالب ارزیابیشده بود. بنابراین محققان، ورزشکاران و مربیان درک فناوریهای فعلی برای ارزیابی عملکرد ورزشی مفید می دانند.