مروری بر پتانسیل غذایی و دارویی فیکوبیلی پروتئین های مستخرج از سیانوباکتری ها

فیکوبیلی پروتیین ها (Phycobiliproteins  -PBPs)، بیلی پروتیین های رنگی و محلول در آب هستند که در سیانوباکتری ها و رودوفیت ها، یافت می شوند و براساس خصوصیات طیفی، به سه نوع آلوفیکوسیانین ها، فیکوسیانین و فیکواریترین تقسیم بندی می شوند. PBPs، جدا از عملکرد مخصوص خود به عنوان آنتن های دریافت کننده نور خورشید در فرایند فتوسنتز، می توانند به عنوان رنگ های مواد غذایی، مواد مغذی، مواد آرایشی، صنایع دارویی و پروب های فلورسنت در آنالیزهای ایمونوفلورسانس به کار گرفته شوند. ازآنجایی که PBPs دارای اثرات آنتی اکسیدانی، ضد توموری، همچنین خاصیت های ضدالتهابی و ضد دیابتی بالقوه هستند، در این مقاله مروری سعی گردید تا خصوصیات و پتانسیل غذایی و دارویی PBPs به همراه ویژگی های ساختاری آن ها موردبررسی قرار گیرد. نتایج حاصل از بررسی مقالات اخیر نشان داد که بخش پروتیینی PBPs در برابر استرس های محیطی بسیار حساس است و همین موضوع کاربرد آن ها را در صنایع غذایی محدود می سازد. لذا لزوم کاربرد مواد محافظت کننده و پوشش دارسازی برای حفظ رنگ و جلوگیری از دناتوره شدن ساختار پروتیینی ضروری است که نه تنها باعث افزایش خواص آنتی اکسیدانی می شود، بلکه نیمه عمر ماده غذایی را نیز افزایش می دهد.