پیش بینی استعداد به اعتیاد براساس سرسختی روان شناختی و تنظیم شناختی- هیجانی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی استعداد به اعتیاد براساس سرسختی روان شناختی و تنظیم شناختی- هیجانی انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری را کلیه‏ دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی شهر اردبیل (1300 نفر) در سال تحصیلی 97- 1396 تشکیل داده اند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای 377 دانشجو به عنوان نمونه انتخاب شدند که از این تعداد 356 پرسشنامه قابل تحلیل بود. از مقیاس استعداد به اعتیاد اهواز زرگر و همکاران (1992)، پرسش نامه سرسختی روان شناختی کوباسا و همکاران (1997) و تنظیم شناختی هیجان گرانفسکی و همکاران (2001) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون در SPSS 18 استفاده گردید. یافته ‏های پژوهش نشان داد بین سرسختی روان شناختی و راهبردهای تنظیم شناختی- هیجانی مثبت (پذیرش، تمرکز مجدد مثبت، تمرکز مجدد بر برنامه ریزی، ارزیابی مجدد مثبت، دیدگاه پذیری) با استعداد به اعتیاد رابطه منفی معنادار (0.01p <  ،0.30r = -) و بین راهبردهای تنظیم شناختی- هیجانی منفی (ملامت خویش، نشخوارگری، فاجعه سازی، ملامت دیگران) با استعداد به اعتیاد رابطه مثبت معنادار وجود دارد (0.01p <  ،0.26r =).