اثربخشی موسیقی درمانی بر مهارت های اجتماعی و سلامت روانشناختی دانش آموزان مبتلا به اختلال کم توجهی- بیش فعالی

اختلال بیش فعالی با فعالیت فیزیکی بیش از حد، عدم توانایی در حفظ توجه و رفتارهای تکانشی مشخص می شود. هدف پژوهش حاضر اثربخشی موسیقی درمانی بر مهارت های اجتماعی و سلامت روانشناختی دانش آموزان مبتلا به اختلال کم توجهی- بیش فعالی شهر کرمان بود.

روش این تحقیق نیمه تجربی و به روش پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان بیش فعال (12-7 سال) شهر کرمان در سال 1399 بودند. با استفاده از روش هدفمند تعداد 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) انتخاب شدند. 10 جلسه آموزش 90 دقیقه ای مداخله بر روی گروه آزمایشی انجام شد. آزمودنی ها به پرسشنامه های کانزر والدین، مهارت اجتماعی ماتسون و سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر، قبل و بعد از مداخله پاسخ دادند. نمرات آزمودنی ها با استفاده از تحلیل کوواریانس با استفاده از 25- SPSS تحلیل شد.

نتایج نشان داد میانگین و انحراف معیار مهارت های اجتماعی در پس آزمون گروه آزمایش از (5/74) 22/41به (6/42) 30/86افزایش یافت. میانگین و انحراف معیار سلامت روانشناختی در پس آزمون گروه آزمایش از (4/99) 18/46به (4/54) 27/86افزایش یافت. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد موسیقی درمانی موجب افزایش مهارت های اجتماعی و سلامت روانشناختی دانش آموزان بیش فعال می شود (0/01 >p).

بنابراین، از موسیقی درمان می توان برای افزایش مهارت های اجتماعی و بهبود سلامت روانی دانش آموزان بیش فعال در مراکز درمانی استفاده کرد.