تاثیر هیپنوتیزم درمانی بر تاب آوری بیماران مبتلا به لوسمی میلوئید حاد تحت درمان شیمی درمانی

بی تردید سرطان یکی از پر استرس ترین رخداد هایی است. معمولا بیماران در رو به رو شدن در تشخیص سرطان دچار ضربه و شوک پیچیده ای خواهند شد.پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هیپنوتیزم بر تاب آوری بیماران مبتلا به لوسمی میلویید حاد تحت درمان شیمی درمانی انجام شد. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه بیماران مبتلا به لوسمی میلویید حاد تحت درمان شیمی درمانی درکلینیک باغبان و بیمارستان امام خمینی شهرستان ساری که دارای پروند پزشکی و آزمایش فلوسایتومتری در تشخیص لوسمی میلویید حاد بودندکه تعدادشان 86 نفر بوده و نمونه به حجم 26 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (13 نفر) و گروه کنترل (13 نفر) قرار گرفتند.پرسشنامه ای که جهت جمع آوری اطلاعات از گروه نمونه در نظر گرفته شد عبارت بود از کانر و دیودسون  شش جلسه هیپنوتیزم درمانی برای گروه آزمایش اجرا شد و برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از تحلیل کوواریانس به کمک نرم افزار SPSS22 استفاده شد. نتایج نشان داد که هیپنوتیزم به طور معنادار موجب موجب افزایش تاب آوری شد که از لحاظ آماری معنادار بوده (p<0/001). درنتیجه می توان گفت که مداخله هیپنوتیزم یک مداخله موثر بر تاب آوری در بیماران مبتلا به لوسمی میلویید حاد تحت درمان شیمی درمانی است به این ترتیب هیپنوتیزم می تواند جزء استاداردهای درمانی در بیماران مبتلا به سرطان قرار گیرد.