تحلیلی بر رویکرد نهادی مدیریت بحران اجتماع محور در ارتباط با مشارکت شهروندان (مطالعه موردی: شهر اردبیل)

مدیریت بحران اجتماع محور، فرآیندی است که در آن اجتماعات در معرض خطر برای شناسایی، تحلیل و ارزیابی خطر بحران به منظور کاهش آسیب پذیری ها و افزایش ظرفیت ها، به طور فعالانه ای شرکت می نمایند. در عرصه سیاست گذاری رویکرد نهادی، بر اصلاح و بهبود رویه ها و ترتیبات نهادی محلی تاکید می شود. رویکرد نهادی به عنوان رویکرد فرعی مدیریت بحران اجتماع محور؛ از رویکردهای جدید در زمینه مدیریت بحران می باشد؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف تحلیلی بر رویکرد نهادی مدیریت بحران اجتماع محور در ارتباط با مشارکت شهروندان شهر اردبیل و با در نظر گرفتن 6 معیار (حس تعلق مکانی، همیاری اجتماعی، اعتماد اجتماعی، انسجام اجتماعی، سیاست های تشویقی و فعالیت-های آموزشی) و 30 زیرمعیار تدوین شده است. پژوهش حاضر از نظر روش توصیفی- تحلیلی با هدف کاربردی و از نوع پیمایشی می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSSو Excel استفاده گردیده است. بر اساس نتایج حاصله از محاسبات آماری به عمل آمده متوسط میانگین کلی معیارهای مشارکت شهروندان در مدیریت بحران برابر 2.81 و پایین تر از حد متوسط ارزیابی شده است. در این میان کمترین میانگین مربوط به فعالیت های آموزشی (2.59) و بیشترین میانگین مربوط به انسجام اجتماعی (3.50) می باشد. براساس نتایج حاصل از تکنیک MABAC ناحیه یک از منطقه 1 با مقدار Q، 0.546 رتبه اول و ناحیه سه از منطقه 4 با مقدار Q، 0.432- در رتبه آخر از نظر میزان مشاکت شهروندان قرار دارد.