تحلیل فضازمانی بیماری های تنفسی در شهر تهران با استفاده از مدل تخمین تراکم کرنل

مطابق آمارها، کلانشهر تهران در سال های اخیر همراه با شیوع اپیدمی جهانی بیماری های تنفسی و همچنین تنزل شاخص های اجتماعی، زیست محیطی-بهداشتی و آلودگی های هوایی در معرض گسترش بیماری های تنفسی قرار گرفته است. این پژوهش کاربردی و توصیفی-تحلیلی با استفاده از آمار فضایی به تحلیل مکانی-زمانی بیماری های تنفسی در شهر تهران پرداخته و برای شناسایی و درک الگوهای مکانی بیماری های تنفسی در سطح مناطق 22گانه کلانشهر تهران، از مدل های آماری و گرافیک مبنا در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS استفاده شده است و در نهایت با استفاده از آزمون های آماری، الگوهای کلی بیماری تنفسی در سطح مناطق شهر تهران تعیین گردید و در نهایت نقشه های بیماری با استفاده از روش تراکم کرنل استخراج و براین اساس سایر تحلیل انجام یافت. جامعه آماری پژوهش، مناطق 22 گانه شهر تهران است که داده های بیماران تنفسی در بازه زمانی 1397 الی 1400(به تعداد 1995 نفر) است. مطابق تحلیل میانگین مرکزی و بیضی انحراف معیار، منطقه 12 بعنوان یکی از مناطق مرکزی شهر، کانون بیماری های تنفسی شهر تهران است، همچنین با استفاده از شاخص نزدیکترین همسایگی در آزمون خوشه بندی، الگوی توزیع داده های بیماری های تنفسی در سطح شهر تهران بصورت یکنواخت است. با استفاده از مدل تخمین تراکم کرنل در بازه زمانی 1400-1397، در سال 1397 مناطق همسایگی منطقه 12، در سال 1398، منطقه بیشترین درگیری این بیماری را داشته اند17، در سال 1399 با اقدامات پیشگیرانه، منطقه 17 از کانون بیماری ها فاصله گرفته و در پی آن مناطق همسایگی این منطقه از درگیری زیاد با بیماری های تنفسی به دور می مانند. در سال 1400، علاوه بر مناطق درگیر، مناطق شمالی شهر تهران نیز بعنوان کانون های جدید انتشار بیماری های تنفسی معرفی می گردند.