شناسایی ترکیبات شیمیایی اسانس رازیانه، قدرت آنتی اکسیدانی و اثر ضدقارچی آن بر کپک های عامل فساد پس از برداشت میوه انگور
انگور میوه ای بسیار فسادپذیر است که دارای عمر نگهداری کوتاهی می باشد. به دلیل افزایش سطح آگاهی مصرف کنندگان تمایل به استفاده از ترکیبات نگهدارنده طبیعی به جای آفت کش ها و نگهدارنده های شیمیایی افزایش یافته است. اسانس های گیاهی به دلیل ترکیبات موثره بالقوه از مناسب ترین ترکیبات طبیعی مورد استفاده به شمار می آیند. از این رو، هدف از این پژوهش، شناسایی ترکیبات شیمایی اسانس رازیانه، تعیین میزان فنول و فلاونویید آن، بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی و فعالیت ضد قارچی این اسانس بر آن بر تعدادی از کپک های عامل فساد پس از برداشت میوه انگور بود. ترکیبات شناسایی شده در اسانس رازیانه شامل limonene، fenchone، p-allylanisole و anethole بود که در مجموع 60/97 درصد کل اسانس را تشکیل دادند. میزان فنول کل اسانس رازیانه برابر با 29/26 میلی گرم گالیک اسید در گرم اسانس و میزان فلاونویید کل آن برابر 23/19 میلی گرم کویرستین در گرم اسانس به دست آمد. خاصیت آنتی اکسیدانی اسانس این گیاه در روش مهار رادیکال های آزاد DPPH، ABTS و رنگ بری بتاکاروتن- لینولییک اسید به ترتیب 56/38، 12/42 و 30/30 درصد به دست آمد. همچنین در بررسی اثر ضد قارچی بر کپک های عامل فساد مشخص گردید که اسانس رازیانه قادر به مهار و کنترل کپک های ریزوپوس استولونیفر، آسپرژیلوس نایجر و بوتریتیس سینه را می باشد. با توجه به ترکیبات ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی موجود در رازیانه، اسانس این گیاه می تواند به عنوان یک ترکیب با خاصیت عملگرایی در افزایش عمر نگهداری محصولات کشاورزی از جمله انگور مورد استفاده قرار گیرد.
-
ارزیابی ویژگی های شیمیایی و کنترل رشد قارچ های عامل پوسیدگی پس از برداشت میوه انگور با استفاده از اسانس زنجبیل (Zingiber officinale)
*، محمدرضا زارع بوانی،
مجله علوم و صنایع غذایی ایران، آذر 1403 -
بررسی مهار رشد قارچ های عامل فساد و کپک زدگی پس از برداشت میوه سیب با استفاده از اسانس هل سبز
*، محمدرضا زارع بوانی،
مجله علوم و صنایع غذایی ایران، آذر 1403 -
تعیین فعالیت آنتی اکسیدانی و اثر ضد میکروبی عصاره هیدروالکلی متکا بر برخی از سویه های قارچی عامل پوسیدگی میوه توت فرنگی و انگور در شرایط آزمایشگاهی
مصطفی جنیدآباد*، بهروز علیزاده بهبهانی، محمد نوشاد
نشریه پژوهش در متابولیت های گیاهی، بهار 1403