واکاوی شخصیتهای خسرو و شیرین نظامی بر اساس نظریه مارتین سلیگمن

اهداف علم روانشناسی در گذشته تمرکز بر بیماریها و راه های درمان آنها بوده است؛ اما در حدود دو دهه پیش شاخه ای از روانشناسی به نام روانشناسی مثبت نگر با هدف تاکید بر فضایل ششگانه اخلاقی مانند خرد، شجاعت، عدالت، میانه روی، عشق و رافت، استعلا، رهبری و غیره مورد توجه قرار گرفت. هدف این پژوهش، شناسایی و تحلیل فضایل و توانمندیهای شخصیتهای منظومه خسرو و شیرین نظامی بر اساس نظریه روانشناسی مثبت نگر میباشد.

این پژوهش با روش تحلیل محتوا به تبیین فضایل و توانمندیهای شخصیتی در اشخاص داستان خسرو و شیرین پرداخته است.

خسرو و شیرین یکی از منظومه های خمسه نظامی است و اشخاص این منظومه دارای فضایل و قابلیتهایی هستند که شناخت این فضایل و توانمندیها میتواند در واکاوی شخصیتهای این داستان تاثیر بسزایی داشته باشد.

در این داستان، رابطه عشق متقابل، ملموس است. خسرو با اینکه از ابتدا با نگاه کامجویی وارد این رابطه عاشقانه میشود، با تاکید بر توانمندیهای دلیری، مهربانی، درک زیباییها و غیره به فضایل شجاعت، عشق، استعلا و غیره دست مییابد و سیر تکاملی را در شخصیت او میبینیم. شیرین نیز با تقویت توانمندیهایی چون خودکنترلی، فروتنی، و بخشش به همه فضایل نایل میشود و به تعالی میرسد.