تاثیر تمرین هوازی و کاندیشن مدیای سلول های سرتولی بر وضعیت آنتی اکسیدانی و هیستومورفومتری در آسیب بیضه ناشی از مصرف کافیین در موش های صحرایی نر بالغ

با توجه به مصرف کافیین به عنوان مکمل مورد اقبال ورزشکاران و اثبات اثرات سوء مصرف طولانی مدت آن بر باروری افراد مذکر، هدف از مطالعه حاضر، تعیین تاثیر تمرین هوازی توام با کاندیشن مدیای سلول های سرتولی بر آسیب بیضه ناشی از مصرف کافیین در موش های صحرایی نر بالغ بود. بدین منظور30 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی در 5 گروه برابر مورد آزمون واقع شدند. موش های گروه شاهد فقط آب مقطر و موش های چهار گروه دیگر شامل: گروه های بدون انجام تیمار، تیمار با تمرین هوازی، تیمار با کاندیشن مدیوم و تیمار با تمرین هوازی توام با کاندیشن مدیا، به مدت 4 هفته کافیین را با دوز mg/kg 200 به صورت خوراکی دریافت کردند. 42 روز بعد، کاندیشن مدیای سلول های سرتولی به درون مجاری وابران موش های گروه های تیمار تزریق شد. پس از 8 هفته، از بیضه موش ها نمونه بافتی اخذ شده و مورد مطالعه هیستومورفومتری قرار گرفت. همچنین فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و مقدار مالون دی آلدیید (MDA) در بافت بیضه و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم موش ها مورد سنجش قرار گرفت. در موش های گروه آسیب دیده با کافیین نسبت به گروه سالم، قطر لوله های منی ساز، ارتفاع اپیتلیوم مجاری منی ساز و ضخامت بافت بینابینی بیضه و فعالیت آنزیم های SOD و GPX و میزان TAC به طور معنی داری کمتر و مقدار MDA بالاتر بود (01/0>p). همه گروه های آسیب دیده باکافیین توام با دریافت تیمار، نسبت به گروه آسیب دیده با کافیین دارای مقادیر بالاتری از قطر لوله های منی ساز، ارتفاع اپیتلیوم مجاری منی ساز و ضخامت بافت بینابینی بیضه و فعالیت آنزیم های SOD و GPX و میزان TAC بودند و مقادیر MDA پایین تری داشتند. در گروه تیمارشده با کاندیشن مدیا توام با تمرین هوازی، میزان کاهش و افزایش در پارامتر های ذکرشده، در مقایسه با دو گروه تیماری دیگر، بیشتر بوده و تفاوت آماری معنی داری داشت (05/0>p). نتایج مطالعه نشان داد مصرف کاندیشن مدیای سلول های سرتولی و انجام هم زمان تمرین هوازی، با اثرات هم افزایی باعث بهبود شاخص های دفاع آنتی اکسیدانی و کاهش اثرات مخرب کافیین در بافت بیضه موش های صحرایی می شود.