مطلق کمال گرایی، مبنای واقع گرایی اخلاقی

هر مکتب اخلاقی می بایست عقلانیت خود را در چهار عنصر منطقی، معرفت شناختی، معناشناختی و هستی شناختی نشان دهد. ذیل هر یک از این عناصر سوال هایی وجود دارد که پاسخ به آنها برای شکل گیری یک نظریه ی اخلاقی کامل لازم است. مهم ترین سوال مروبوط به یک نظریه ی اخلاقی ناظر به عنصر هستی شناختی است که مفاد آن تعیین واقعی یا غیر واقعی بودن ارزش و لزوم و نیز الزامات اخلاقی است. با مبنا قرار دادن مطلق کمال می توان این سوال را پاسخ داد و کمال مدنظر اعم از کمال انسانی یا الهی خواهد بود. می توان گفت با تکیه بر کمال انسانی رویکردی سکولار در ارزش های اخلاقی اتخاذ کرده ایم و درعینحال معقولیت ارزش های اخلاقی را تبیین نموده ایم، اما با تکیه بر کمال الهی منطقی ترین و معقول ترین توجیه برای ارزش های اخلاقی فراهم می شود و بالاترین ارزش اخلاقی معنا می یابد. در مقاله حاضر با بررسی این چهار عنصر, نظریه ی اخلاقی منتخب را به روش عقلی و تحلیلی ارایه کرده ایم.