بررسی مشروعیت حکومت از نگاه شهیدبهشتی و بنی صدر و تاثیر آن بر گفتمان انقلاب اسلامی در سال های اول پیروزی انقلاب اسلامی

هدف. بررسی میان اندیشه هایی که سبب ایجاد تحولات اجتماعی-سیاسی در جوامع می شود، دارای اهمیت بسیاری است. این مقاله به بررسی مشروعیت حکومت از نگاه شهیدبهشتی و بنی صدر می پردازد. تفکرات و اعمال این دو شخصیت نقش برجسته ای را در شکل دهی به گفتمان اوایل انقلاب ایفا نمود.روش شناسی. روش پژوهش، تحلیلی اسنادی است و مشروعیت حکومت را از منظر: انتخابات، ولایت فقیه، روحانیت، اقتصاد، حقوق زنان، آزادی بیان و مطبوعات و منشاء مشروعیت بررسی می نماید. یافته ها. نتایج نشان داد اندیشه شهید بهشتی منبعث از اندیشه اسلامی شیعه بود و منشاء مشروعیت را، الهی و دینی می دانست؛ اندیشه بنی صدر نیز تحت تاثیر قرارداد اجتماعی غرب و اندیشه های سکولاریستی غرب یعنی دنیامحوری، دنیامداری و جدایی دین از سیاست بود، هر چند که پیوند خود با مفاهیم دینی را از دست نداده بود. بنی صدر تمامی حاکمیت یک ملت را مبتنی بر مشروعیت مردم می دانست. اندیشه این دو شخصیت با اینکه در مواردی با هم توافق داشتند و در مواردی با هم در تعارض بودند اما تلفیق همین اندیشه ها گفتمانی را شکل داد که به حکومت تازه تاسیس مشروعیت می بخشید، البته سهم شهید بهشتی در شکل دادن به این گفتمان پررنگ تر بود.نتیجه گیری. در نهایت اندیشه های شهیدبهشتی و بنی صدر بستر گفتمانی مناسبی برای مشروعیت بخشی به حکومت فراهم می آورد و این مشروعیت پایه های حکومت را تقویت و مستحکم می نمود .البته اندیشه های شهیدبهشتی و بنی صدر در مواردی متضاد بودند ولی در موارد مشروعیت بخشی نیز همراستا با هم بودند. در واقع اندیشه های شهیدبهشتی و بنی صدر چه در وجه سیاسی و چه در وجه اقتصادی گفتمانی را شکل می داد که مورد رضایت اکثریت جامعه بود و این باعث می شد حکومت از مشروعیت بسیار عمیقی در جامعه برخوردار باشد.