بررسی ارتباط هوش هیجانی با عملکرد شغلی و استرس شغلی در پرستاران شاغل در مراکز آموزشی و درمانی ارومیه در سال 1401

پرستاران بزرگترین مولفه سرمایه انسانی در سیستم های مراقبت های بهداشتی، به دلیل ماهیت شغلی خود نیازمند برخورداری از مهارت هایی هستند که بتواند در ارایه با کیفیت مراقبت ها به آنان کمک نماید. هوش هیجانی به عنوان یک توانایی فردی نسبتا ثابت و یک ویژگی مهم برای عملکرد پرستاری شناخته می شود. مطالعه حاضر باهدف تعیین ارتباط هوش هیجانی با عملکرد شغلی و استرس شغلی در پرستاران انجام شد.

پژوهش حاضر یک مطالعه کمی با رویکرد توصیفی از نوع مقطعی- همبستگی می باشد که بر روی 300 نفر از پرستاران شاغل در مراکز آموزشی و درمانی شهر ارومیه انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها مشتمل بر پرسشنامه هوش هیجانی سیبریاشرینگ، عملکرد شغلی پاترسون و استرس شغلی در پرستاران بود. پس از تکمیل پرسشنامه ها، داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی و با کمک نرم افزار SPSS 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته های مطالعه نشان داد میانگین نمره هوش هیجانی پرستاران در این مطالعه برابر با 78/107 بود که حاکی از میزان هوش هیجانی خوب در آنان بود. میانگین نمره استرس شغلی نیز برابر با 10/77 بود که نمایانگر استرس شغلی متوسط در آنان و میانگین نمره عملکرد شغلی در آن ها 62/37 به دست آمد که بیانگر عملکرد شغلی بسیار خوب در میان پرستاران مورد مطالعه ما بود. بررسی تحلیلی وجود ارتباط معنی دار بین عملکرد شغلی پرستاران و هوش هیجانی (P= 0.000) و همچنین استرس شغلی (P= 0.000) در پرستاران را تایید نمود.

از آنجاییکه برخورداربودن از هوش هیجانی به عنوان یک مهارت مهم و قایل آموزش در شاغلین حرفه پرستاری بشمار می آید، این مهارت می تواند استرس شغلی افراد را کاهش داده و عملکرد شغلی آنان را ارتقاء و بهبود بخشد. بنابراین توصیه می شود که سیاستگذاران و برنامه ریزان آموزشی حرفه پرستاری در جهت گنجاندن آموزش این مهارت در کوریکولولوم آموزشی پرستاری و یا دوره های ضمن خدمت پرستاران، در جهت ارتقاء این مهارت در جهت کاهش فشار و استرس کاری پرسنل پرستاری، افزایش عملکرد و نهایتا ارایه مراقبت های با کیفیت به بیماران و افزایش رضایتمندی آنان کوشا باشند.