تبیین مدل تعالی سرمایه انسانی در آموزش و پرورش ایران

هدف پژوهش حاضر تبیین مدل تعالی سرمایه انسانی در آموزش و پرورش ایران می باشد. این پژوهش از نوع کاربردی، و از حیث روش، توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش دربرگیرنده کلیه کارکنان ستادی سازمان آموزش و پرورش، به تعداد 200 نفر است که از این تعداد 132 نفر به عنوان نمونه آماری براساس جدول مورگان برآورد و به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسش نامه محقق ساخته جمع آوری شدند. شاخص ها و گویه های تعالی سرمایه انسانی با استفاده از مدل معادلات ساختاری آزمون شدند. بررسی شاخص های برازش مدل حاکی از آن است که مدل ساختاری پژوهش از وضعیت برازشی مناسبی برخوردار است. طبق یافته های پژوهش اعتبار کل شاخص ها و گویه های تعالی سرمایه انسانی مورد تایید قرار گرفت. و نتایج نشان داد مقدار t شاخص های تعالی سرمایه انسانی در آموزش و پرورش ایران بیشتر از مقدار بحرانی آن در سطح 5 صدم (96/1) قرار دارد و لذا اعتبار شاخص ها و گویه های تعالی سرمایه انسانی مورد تایید قرار گرفت. همچنین نتایج نشان داد که از نظر بیشترین تاثیر خرده مقیاس تعالی سرمایه انسانی در آموزش و پرورش متعلق به مولفه های مولفه محتوایی (دانشی-شناختی) و فردی (روانشناختی) با مقادیرتاثیر 730/0 و 710/0 بر تعالی سرمایه انسانی در آموزش و پرورش می باشد. و کمترین اثر مستقیم تعالی سرمایه انسانی در آموزش و پرورش مربوط به مولفه فراشناختی 350/0 می باشد.