تاثیر زوج درمانی هیجان مدار بر تاب آوری، هوش عاطفی و ابرازگری هیجانی زوجین تحت پوشش بهزیستی شهر خرم آباد

سلامت خانواده در گرو برخورداری زوجین از سلامت روان شناختی است. داشتن درجات بالایی از تاب آوری، هوش عاطفی و ابرازگری هیجانی زوجین نقش مهمی در تعاملات عاطفی و انسجام زندگی زناشویی دارد. درمان های مختلفی برای بهبود میزان تاب آوری، هوش عاطفی و ابرازگری هیجانی مورد بررسی واقع شده اند که بسیاری از آن ها با نتایج مثبتی همراه نبوده است و همچنان یکی از مشکلات اساسی زوجین مربوط به این گونه مسایل در بین آن هاست. بر این اساس، هدف تحقیق حاضر بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر تاب آوری، هوش عاطفی و ابرازگری هیجانی زوجین تحت پوشش بهزیستی شهر خرم آباد بود.روش پژوهش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل نامعادل بود و جامعه آماری کلیه زوجین تحت پوشش بهزیستی شهر خرم آباد مراجعه کننده در طی سال های 1400-1401 به اداره بهزیستی شهر خرم آباد بودند و نمونه آن شامل 45 زوج (30 زوج برای گروه آزمایشی و 15 زوج برای گروه کنترل) بود، که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس، اعضای گروه آزمایشی به مدت 10 جلسه تحت درمان هیجان مدار  قرار گرفتند و گروه کنترل نیز هیچ گونه درمانی دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه های تاب آوری کانر و دیویدسون، هوش عاطفی گلمن و ابرازگری هیجانی کینگ و آمونز بودند. پروتکل زوج درمانی هیجان مدار نیز به عنوان روش مداخله درمانی مد نظر قرار گرفت.  نوع روش آماری این پژوهش، تحلیل کوواریانس چندمتغیری بود. یافته ها نشان داد که زوج درمانی هیجان مدار میزان تاب آوری، هوش عاطفی و ابرازگری هیجانی زوجین را افزایش می دهد (05/0>p). نتیجه اینکه زوج درمانی هیجان مدار بر تاب آوری، هوش عاطفی و ابرازگری هیجانی زوجین اثربخش می باشد و به عنوان روش درمانی مناسب برای بهبود روابط زناشویی، به ویژه مسایل مبتنی بر هیجانات، در مراکز روان درمانی و مشاوره توصیه می شود، اما تعمیم نتایج به جوامع دیگر نیازمند مطالعه دقیق تر و عمیق تر است.