اثر دوزهای بالای عصاره آبی ثعلب بر سطوح سرمی نیتروژن اوره، کراتینین، اسید اوریک و تغییرات هیستوپاتولوژیک کلیه در موش های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار

کلیه نقش مهمی در پاکسازی و حفظ متابولیت های فعال دارد. یکی از خواص دارویی ثعلب درمان التهاب مثانه و کلیه است. با توجه به استفاده گسترده از ثعلب در طب سنتی، صنایع غذایی و با توجه به اینکه اثرات ثعلب بر عملکرد کلیه مورد مطالعه قرار نگرفته است، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ثعلب بر عملکرد کلیه بود. در این مطالعه تجربی، 48 موش صحرایی نر به طور تصادفی به 6 گروه کنترل، شاهد و 4 گروه تجربی که دوزهای مختلف ثعلب را به صورت داخل صفاقی (80، 160، 320 و 640 میلی گرم بر کیلوگرم) دریافت کردند، تقسیم شدند. در روز بیست و نهم، پس از توزین حیوانات، نمونه خون از قلب گرفته شد و سرم نیتروژن اوره خون (BUN)، اسید اوریک و کراتینین در گروه های مختلف آنالیز و مقایسه شد. کلیه های حیوان جدا شده و مقاطع بافتی برای ارزیابی هیستوپاتولوژی جمع آوری شد. علاوه بر این، حیوانات از روز 28 تا 29 موش ها در قفس های متابولیک به منظور جمع آوری نمونه ادرار و اندازه گیری میزان آب مصرفی و حجم ادرار نگهداری شدند. غلظت سرمی BUN و اسید اوریک در گروه های دریافت کننده ثعلب در تمام دوزها نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت. علاوه بر این، کاهش قابل توجهی در سطح سرمی کراتینین در گروه های دریافت کننده 320 و 640 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ثعلب مشاهده شده است. هیچ مدرکی دال بر آسیب به بافت کلیه در این مطالعه مشاهده نشد. در نتیجه، ثعلب به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی می تواند سطوح سرمی BUN، اسید اوریک و کراتینین را کاهش دهد و اثر مخربی بر کلیه ندارد.