مقایسه راهبردهای خودممقایسه راهبردهای خودمدیریتی، مسئولیت پذیری، و طرد شدن توسط همسالان در کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی و کودکان بهنجار

مقایسه کودکان بهنجار و مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی به دلیل شناسایی عوامل موثر بر ایجاد و تدوام این اختلال در کودکان حایز اهمیت است. براین اساس هدف پژوهش حاضر مقایسه راهبردهای خودمدیریتی، مسیولیت پذیری، و طرد شدن توسط همسالان در کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی و کودکان بهنجار است. طرح پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه آماری شامل تمامی کودکان دختر دبستانی بهنجار و مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی شهرستان دامغان در سال تحصیلی 97-1396 بود که از بین آن ها نمونه ای به حجم 100 نفر (50 کودک بهنجار و 50 کودک مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. دو گروه از نظر سن، پایه تحصیلی و جنسیت همتا شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه های خودمدیریتی (هامفری، 1982)، روابط با همسالان (والتر دبلیو هادسون، 1992)، پرسشنامه مسیولیت پذیری دانش آموزان (کردلو، 1393)، و مقیاس تشخیصی کوتاه اختلال نارسایی توجه/ فزون کشی کانزر (1999) بود. نتایج آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد که کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی در مقایسه با افراد بهنجار، خودمدیریتی کمتر و مسیولیت پذیری کمتری نشان می دهند اما در متغیر طرد شدن از سوی همسالان بین دو گروه افراد مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی و بهنجار تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایج پژوهش حاکی از تفاوت دو گروه افراد مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی و بهنجار در خودمدیریتی و مسیولیت پذیری بود. بنابراین توجه به این متغیرهای در بروز و تداوم اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی بسیار مهم است.