سرمایه ‏های فکری و پذیرش ریسک در بانک‏ها

با عنایت به اهمیت مدیریت ریسک در صنعت بانکداری، مطالعات متعددی را می توان در ارتباط بین آثار سرمایه‏ های فکری و ریسک بانکی یافت. در برخی از مطالعات مشاهده شده است که سرمایه‏ های فکری بر ریسک بانک‏ها، از جمله ریسک اعتباری اثر می گذارد. پژوهش حاضر به بررسی ضریب ارزش افزوده سرمایه‏ های فکری و اجزای آن، بر ریسک‏ پذیری بانک‏ها در شبکه بانکی کشور (ریسک اعتباری و اعسار) پرداخته است. برای بررسی موضوع، از روش رگرسیون چندکی استفاده شده و نمونه بررسی، بانک‏ های بورسی کشور در دوره 1391 تا 1400 بوده‏ است. نتایج پژوهش نشان می دهد که ضریب ارزش افزوده سرمایه ‏های فکری، در دهک‏های اول تا چهارم با ریسک اعتباری، ارتباط معناداری دارد. بررسی اجزای ضریب ارزش افزوده سرمایه ‏های فکری بیانگر آن است که ضریب ارزش افزوده سرمایه‏ های فیزیکی، در دهک ‏های دوم تا نهم بر ریسک نقدینگی اثر دارد. این عامل در هیچ یک از دهک‏ها بر ریسک اعتباری اثری نداشته است. ضریب ارزش افزوده سرمایه ‏های انسانی در تمامی دهک ‏ها ارتباط معناداری با ریسک اعتباری دارد؛ اما در دهک‏ های دوم تا پنجم و هشتم و نهم با ریسک اعسار ارتباط معنادار دارد. در خصوص سرمایه‏ های ساختاری، ضریب ارزش افزوده سرمایه ‏های ساختاری بر ریسک اعسار اثر معنادار نداشته؛ اما بین این متغیر و ریسک اعتباری در دهک‏ های اول تا پنجم ارتباط معنادار مشاهده شده است.