بررسی مبانی حقوق شهروندی در نظام قضایی ایران

حقوق شهروندی جزیی از مفاهیم معاصر است که وارد ادبیات حقوقی ایران هم شده است. همچنین در ساختار قضایی ایران رویکردی مثبت نسبت به این مفهوم وجود دارد و کوشش بر این است تا این مفهوم به طور عملی مورد استفاده قرار گیرد. هدف ما در این مقاله شناخت مبانی حقوق شهروندی در نظام حقوقی ایران می باشد.

مقاله حاضر به شیوه توصیفی تحلیلی مبانی حقوق شهروندی در نظام قضایی ایران را مورد بررسی قرار داده و در تبیین این مبانی کوشش نموده است. ابزار تحقیق فیش برداری از منابع کتابخانه ای می باشد.
ملاحظات اخلاقی: از ابتدا تا انتهای مقاله اصول صداقت و امانتداری رعایت گردیده است.

یافته ها حاکی از این است که در حقوق شهروندی در تمام ساحت های جامعه ایران نیز به عنوان مفهومی مثبت پذیرفته شده و متمح نظر آحاد افراد جامعه نیز می باشد. اهمیت این موضوع و ضرورت پرداختن به آن در متون علمی در حال انتشار امری بدیهی است و محققانی در سراسر دنیا به دنبال بهبود فهم جوامع از حقوقی هستند که در مواجهه با ساختار قضایی لازم و ضروری است.

بهره مندی از اصل برایت، حق دفاع، دادرسی عادلانه، حق اعتراض به تصمیمات قضایی، رسیدگی علنی و بدون تبعیض، حق دسترسی به ادله قضایی، اصل قانونی بودن جرایم و مجازات ها، حق جبران خسارات ناشی از اشتباهات قضایی، حق انتخاب وکیل از مهم ترین حقوق قضایی شهروندی محسوب می گردد. در حقوق ایران در اصل 34 قانون اساسی، دادخواهی حق مسلم تمامی افراد ذکر شده است. طبق اصل 156، قوه قضاییه پشتیبان حقوق فردی و اجتماعی و مسیول تحقق بخشیدن به عدالت و نیز احیای حقوق عامه و گسترش عدل و آزادی های مشروع قرار داده شده است.