طراحی الگوی مرجعیت نوآوری دفاعی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران

مرجعیت در علم، فناوری و نوآوری فرآیندی کلان است که پیشرفت همه جانبه کشور، ثروت آفرینی، اقتدار علمی، رشد اقتصادی، اقتدار ملی، عزت ملی و... از افق ها و پیامدهای آن محسوب می شود. یکی از عرصه های مهم مرجعیت، عرصه نوآوری دفاعی است. پیچیدگی محیط پیرامونی جمهوری اسلامی ایران و تولید تهدیدات متنوع در این محیط، نوآوری دفاعی در نیروهای مسلح را به منظور کسب برتری در صحنه های نبرد الزامی نموده است.  تحقیق حاضر با اذعان به موضوع فوق با هدف طراحی الگوی مرجعیت نوآوری دفاعی ا نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران به رشته تحریر در آمده است. این تحقیق بر مبنای هدف و ماهیت تحقیق از نوع اکتشافی و بر مبنای دستاورد تحقیق نیز کاربردی است. جامعه آماری تحقیق، در گام کیفی اسناد و مدارک مرتبط با تدابیر، فرامین و رهنمودهای فرماندهی معظم کل قوا (مدظله العالی)، سند چشم انداز کشور، نقشه جامع علمی کشور، سند جامع علم و فناوری در حوزه دفاعی و امنیتی و قانون برنامه هفتم توسعه  و در گام کمی تعداد 96 نفر از فرماندهان، معاونین و اعضای هیات علمی دانشگاه های نیروهای مسلح می باشند. برای پاسخ به سوال های پژوهش از ابزار پرسشنامه برای بررسی میزان ارتباط هر کدام از گویه های احصاء شده در گام کیفی با مرجعیت نوآوری دفاعی نیروهای مسلح و همچنین به منظور رتبه بندی هر کدام از گویه ها استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که الگوی نهایی تحقیق از تعداد سه بعد که شامل: مرجعیت دفاعی، مرجعیت فناوری دفاعی و مرجعیت فرهنگ دفاعی و یازده مولفه اصلی که عبارتند از: تربیت و آموزش دفاعی، توانمندسازهای سازمانی، شایسته سالاری، مرجعیت فرهنگی، روحیه نظامی گری، معرفت و ایمان، فناوری دفاعی، معماری نوآوری، ظرفیت نوآوری، فرماندهی و مدیریت دفاعی، سازمان یادگیرنده، تشکیل گردیده است.