رابطه ادراک شایستگی با خودکارآمدی تحصیلی در کودکان پایه سوم ابتدایی با نقش میانجی انگیزش تحصیلی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ادراک شایستگی با خودکارآمدی تحصیلی در کودکان مقطع ابتدایی با نقش میانجی انگیزش تحصیلی بود .

روش پژوهش: 

روش پژوهش حاضر همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری و جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان ابتدایی دوره اول شهر قزوین در سال تحصیلی 1401-1402 بود که از بین آن ها با توجه به دیدگاه تاباکنبک و فیدل (2001) که کمترین مقدار حجم نمونه برای مدل یابی معادلات ساختاری را 200 نفر کافی دانسته اند، 223 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های ادراک شایستگی هارتر (1982)، خودکارآمدی تحصیلی مورگان جینگ (1988) و انگیزش پیشرفت تحصیلی هارتر (1980) بود. برای تحلیل مدل علی از روش مدل یابی معادلات ساختاری با کاربرد نرم افزار ایموس 24 استفاده شد.

نتایج نشان داد که انگیزش تحصیلی نقش واسطه ای معناداری در رابطه بین ادراک شایستگی دانش آموزان با خودکارآمدی تحصیلی دارد. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که ارتباط مستقیم ادراک شایستگی با خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی و همچنین ارتباط مستقیم انگیزش تحصیلی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی به لحاظ آماری معنادار است.

نتایج حاضر، ایده ارزشمندی را برای پژوهشگران و مربیان درباره مسایل مرتبط با خودکارآمدی تحصیلی برای دانش آموزان فراهم کرده است و اهمیت ادراک شایستگی و انگیزش تحصیلی را در ارتباط با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مورد حمایت قرار داده است.