بررسی تاثیر درمان های پریودنتال بر مقاومت به انسولین در افراد دیابتیک مبتلا به پریودنتیت
مقدمه :
هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر درمان های پریودنتال بر مقاومت به انسولین و شاخص های پریودنتال در افراد دیابتیک مبتلا به پریودنتیت برحسب میزان کنترل قندخون در دانشکده دندانپزشکی اصفهان در سال های 96-1395 بود.
مواد و روش ها:
این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی کنترل شده یکسوکور بر روی مراجعین مرکز درمانی خرم اصفهان و دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد .بیماران پس از اخذ رضایت و براساس معیارهای ورود انتخاب شدند .بیماران براساس کنترل قند خون در چهار گروه قرار گرفتند (کنترل ضعیف، متوسط، خوب دیابت و غیردیابتی.)قبل از شروع درمان های غیرجراحی پریودنتال، شاخص های پریودنتالی اندازه گیری شد و میزان مقاومت به انسولین در این بیماران با کمک رزیستین بزاق تعیین گردید.سپس جرمگیری و تسطیح ریشه و آموزش بهداشت این بیماران انجام شد. بیماران به مدت 3 ماه فالو شده و مجددا میزان مقاومت به انسولین آن ها و شاخص های پریودنتال سنجیده شد. در نهایت داده ها با استفاده از آزمونهای آماری آنالیز واریانس یک طرفه Tukey's Post Hoc Test وPaired smaples t-test ، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت 0.05. به عنوان سطح معناداری در نظر گرفته شد.
نتایج نشان داد، میانگین هموگلوبین گلیکوزیله ، عمق پاکت، درصد نواحی دارای خونریزی و شاخص پلاک در هر 4 گروه قبل وبعد از درمان تفاوت معنی دار داشت P-Value<0.05 ،اگر چه میانگین تغییرات این شاخص ها بین گروه ها معنی دارنبود (به ترتیب 45%، 58%،19% و 48%)
نتایج نشان داد که انجام درمان های غیر جراحی پریودنتال باعث بهبود شاخص های پریودنتالی وکاهش میزان هموگلوبین گلیکوزیله و رزیستین بزاق می شود . ولی بین شدت دیابت و شاخصهای ذکر شده ارتباط دیده نشد.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.