آشنایی با بهداری رزمی و اورژانس های دفاع مقدس

قبل از انقلاب و تا آغاز جنگ تحمیلی، در ارتش هر یگان رزمی، اعم از لشکر یا تیپ، واحدی به نام "بهداری"، امداد و بهداشت کل یگان را بر عهده داشت. عموم خدمات مورد نیاز در زمان آفندی و پدافندی، در شهرها و مراکز عملیاتی بر عهده همین واحد بود. در زمان جنگ آرایش بهداری رزمی در ارتش جمهوری اسلامی از نزدیکترین فاصله به خطوط نبرد تا شهرهای بزرگ، به ترتیب عبارت بودند از: پست های امداد، اورژانس های خط، اورژنس های مادر، بیمارستان های صحرایی، بهداری پشت خطوط دفاعی (بیمارستان های مادر)، بیمارستان های شهرهای نزدیک مناطق جنگی و بیمارستان های شهرهای دیگر کشور. ساختار بهداری رزمی در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، که نیرویی تازه تاسیس بود، هنوز شکل منسجمی به خود نگرفته بود. در زمان عملیات، امدادگران یا پزشک یاران همراه نیروهای عملیاتی بالای سر مجروحان می رفتند و اقدامات اولیه را انجام می دادند، سپس مجروح به پست امداد منتقل می شد. در طول دفاع مقدس تعداد زیادی اورژانس در مناطق عملیاتی دایر و فعال گردید. این مطالعه اسامی و مشخصات این مراکز اورژانس را در دفاع مقدس ترسیم نموده است.