ارزیابی هیدروژئوشیمیایی حوضه آبریز چشمه کیله با استفاده از نرم افزارهای ArcGIS و AqQA، مقایسه موردی دو زیرحوضه دوهزار و سه هزار

حوضه آبریز چشمه کیله دارای دو شاخه اصلی با نام رودخانه های دوهزار و سه هزار است که بعد از پیمایش مناطق کوهستانی، در منطقه جلگه ای به هم می پیوندند. به کمک مدل رقومی ارتفاع (DEM) مرکز ثقل تعیین شد. نقاط نمونه برداری براساس درجه آبراهه و آلاینده های احتمالی زمین زاد و انسان زاد مشخص گردید. پس از نمونه برداری نمونه ها جهت تعیین غلظت آنیون ها و کاتیون های اصلی، اسیدیته، کل مواد جامد محلول، هدایت الکتریکی و قلیاییت به آزمایشگاه ارسال گردید. برای بررسی تغییرات هیدروژیوشیمیایی در سطح حوضه آبریز نمودارهای پایپر، دیورو، استیف، شولر و شعاعی در نرم افزار AqQA و نمودار گیبس و نمودار شاخص رول در محیط Excel رسم گردید. سپس روند تکامل هیدروشیمیایی، تیپ و رخساره هیدروشیمیایی آب تعیین و مکانیسم کنترل کننده هیدروژیوشیمیایی بررسی شد. بر طبق نمودار پایپر، نمونه CH1 تیپ سولفاته-کلسیک و سایر نمونه ها در رودخانه فرعی سه هزار و همچنین فرعی دوهزار دارای تیپ بی کربنات- کلسیک هستند. بر طبق نمودار گیبس عامل اصلی کنترل کننده شیمی آب در حوضه آبریز چشمه کیله، هوازدگی شیمیایی کانی های تشکیل دهنده سنگ ها است و فقط در نمونه CH16 (محل دفن زباله) عامل انسان زاد موثر بوده است. به کمک الگوهای نمودار استیف منشا آب ها در نمونه CH1 از لیتولوژی ژیپس، و سایر نمونه ها غالبا از لیتولوژی سنگ آهک مشخص گردید. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که ترکیب شیمیایی آب در حوضه آبریز چشمه کیله متاثر از انحلال و اکسیداسیون کلسیت ها و سولفیدها و همچنین اکسیداسیون و هوازدگی سیلیکات ها و سولفیدها بوده اند.